Je bent maar een radertje in de machine

Misschien verslaan alleen ondernemers de mensen in de creatieve industrie als het gaat om historisch revisionisme. Dat is het bewust verkeerd herinneren en vervolgens trots vertellen over wat ze hebben doorgemaakt om te komen waar ze nu zijn. In hun verhalen zijn de uren en weekenden die ze hebben gewerkt langer, de gevechten die ze hebben geleverd bloediger en de mensen die hen onderweg hebben geholpen minder. De sjofele eenzame creatievelingen die hun weg zoeken met alleen hun vindingrijkheid, inspiratie en vastberadenheid als gids, is een geschiedenis die te vaak wordt verteld. Maar de waarheid is een veel minder boeiend verhaal en een met veel meer mensen erin.
Iedereen die ooit in de creatieve industrie heeft gewerkt, is door anderen naar boven gesleept. Zelfs de creatieve wonderkinderen die geboren zijn met magische ogen, oren of vingers hebben vertrouwd op het hoofd en het hart van anderen. Feit is dat alleen psychopaten en sadisten het alleen doen. Je hebt een ego ter grootte van de Amazone nodig om zoveel in jezelf te geloven en de zelfdiscipline van een berggeit om je eigen weg omhoog te vinden.
Het feit is dat alleen psychopaten en sadisten het alleen doen. Je hebt een ego zo groot als de Amazone nodig om zoveel in jezelf te geloven.
Wij, andere creatieve stervelingen hebben de steun, de meningen, de kritiek, het afstemmen, het versnipperen en het redigeren van teamgenoten, familieleden en geduldige partners nodig en vertrouwen daar volledig op.
Iedereen die denkt dat Jaws het werk van Spielberg was, heeft de bioscoop verlaten voordat de aftiteling was afgelopen. Iedereen die denkt dat Hirst zijn eigen haai heeft ingemaakt, overschat zijn biologische expertise en conserveringsvaardigheden enorm.
Jouw radertje is er maar één, in welke creatieve machine je ook maar aan het kraken bent. Oké, oké, als je een eenzame wolf bent in je eigen creatieve carrière - een illustrator, fotograaf, auteur, ontwerper - waar je op vertrouwt voor je individuele vaardigheid, oog of stem, kun je met recht beweren dat jouw radertje het belangrijkste is, maar er zijn nog steeds anderen nodig. Anderen die niet alleen voor dynamiek zorgen, maar ook voor inspiratie. De invloed en ideeën om je vliegwiel te laten draaien. Dat brengt ons bij onze tweede gelukkige gedachte van deze week.
Geef je ideeën weg
Elk creatief wezen in de geschiedenis heeft niet alleen vertrouwd op de steun van anderen, maar ook op hun ideeën. Jim Jarmusch's citaat “Nothing is original. Steal from anywhere that resonates with inspiration or fuels imagination” is in feite gestolen van Jean Luc-Goddard's “It’s not about where you take ideas from. It’s where you take them too.” Wat weer gestolen was van T.S Elliots “Talent Borrows. Genius Steals”. We staan allemaal op de schouders van andermans ideeën, bewust of onbewust, en pakken inspiratie waar we die vinden. We bouwen voort op wat er al eerder is gedaan of imiteren gewoon het werk van anderen.
Als het er dus op lijkt dat je zelf ideeën hebt, is het beter om je niet bezig te houden met de kostbare praktijk van krediet opnemen. Of het op te slaan en te wachten op het moment om het, en jou, te laten schitteren. Je hersenen, en de wereld als geheel, is een betere plek als je die ideeën loslaat. Haal ze uit je hoofd. Nog beter, in dat van iemand anders. Laat ze geen stof verzamelen of in het ergste geval etteren. Als je niet weet wat je met die kern van een gedachte moet doen, geef hem dan weg. Laat iemand anders hem verzorgen, bevruchten en tot bloei laten komen. Wees creatief tevreden in de wetenschap dat je gedachten daarbuiten hun ding doen, of je er nu mee bezig bent of niet.
Zoals Paul Arden zegt in zijn prachtige boek ‘It’s Not How Good You Are. It’s How Good You want to Be.’; “Give away everything you know and more will come back to you”.
Dus terug naar onze radertjes.
Vooral nu, in een wereld van WFH (Working From Home), is het makkelijk om je geïsoleerd te voelen, om het gevoel te hebben dat je kleine radertje kritisch is en zijn enige knarsende kreten oorverdovend. Maar accepteer dat het dat niet is. Het is niet het begin en het einde. Sluit het op in de anderen en geniet van de troost die je vindt in de wetenschap dat je niet alleen bent.
Dit artikel verscheen in Creative Review
bovenste afbeelding: Shutterstock