Maak je niet meteen zorgen over 'gelijk hebben' of 'correct' aan het project beginnen

Ga online op zoek naar 'denkende' beelden en je zult geconfronteerd worden met vele gepijnigde gezichten. Kinnen rustend op gebalde vuisten, hoofden op tafels met onverlichte gloeilampen erboven, breindoolhoven uitgestrekt voor hoofdkrabbende handmodellen. Rodin heeft veel te verantwoorden, maar hij heeft geen ongelijk. Denken kan net zo zwaar zijn als het brons waarin het gegoten is.

Het bedenken van goede ideeën is geen sinecure. Of als dat wel zo was, dan zou het een wandeling langs stenen muren zijn. En stenen muren doen pijn. Het maakt niet uit hoeveel mensen je vertellen dat ze er al jaren met hun hoofd doorheen proberen te prikken, waarschijnlijk is dat niet zo. Hoe moeilijk de taak, de opdracht of het project ook is, er is altijd een makkelijkere weg. Een simpele penseelstreek om de procedure te beginnen, of een onhandig gekrabbelde zin om een woedend kristalheldere, treiterende pagina te bevuilen.

Ed Sheeran, die muzikale vent uit Suffolk, accepteert dat als hij zijn creatieve kraan opendraait "er een aanzienlijke tijd strontwater uit stroomt" voordat er "schoon water" begint te stromen.

Dus zet je stomme kraan aan. Laat de drilboor met rust en krab in plaats daarvan aan de oppervlakte. Zoek een weg naar binnen die gemakkelijk is. En stop met het negeren van de voor de hand liggende antwoorden, de schijnbaar afgeleide gedachten. Zie ze in plaats daarvan als kleine openingen, deuren op een kier. Deuren die, als je ze opent, je ogen openen voor minder verwachte oplossingen, of in ieder geval het begin daarvan. Voel je aangetrokken tot de lichtkiertjes, want de kans is groot dat ze je leiden naar de warme gloed van grotere stralen.

"Ik weet niet hoe ik het moet doen, totdat ik er middenin zit", gaf Sandy Powell, de meermaals bekroonde Engelse kostuumontwerper, onlangs toe. Dat brengt ons bij de volgende, nauw verwante Happy Thought;

Start op pagina twee

Het komt zelden voor dat die op een kier staande deuren, als je ze open duwt, je naar het natuurlijke begin van een creatief project leiden. Maar dat is niet erg. Pagina één kun je beter voor later bewaren. Want pagina één is ontmoedigend. Verblindend door potentieel en vol verwachting. Hoe te beginnen? Waar moet ik beginnen? Waarmee te beginnen?

Het is veel beter om helemaal niet te beginnen. Duik in de dialoog, schilder de kraaienpootjes, pluk de zakvoering. Alles wat je kranen aanzet en de creatieve sappen doet stromen. Hoe afgezaagd het gezegde ook moge zijn, het doel van het spel is om die vloeistof los te laten.

Maak je niet meteen zorgen over 'gelijk hebben' of 'correct' aan het project beginnen. Ga aan de slag met wat je wilt doen. Wat er boven in je hoofd of op het puntje van je tong ligt. Laat het dan in alle richtingen stromen. Het, en jij, zullen uiteindelijk de officiële start bereiken.

Dus stop met denken. Stop met beginnen. Stop met je zorgen te maken over gelijk hebben. En geloof van ganser harte in de mening van James Stephens;

‍

"Wat het hart vandaag weet, zal het hoofd morgen begrijpen."

‍

Dit artikel verscheen in: Creative Review

Bovenste afbeelding: Shutterstock

‍